Wij kunnen het niet
Zondag 29 september mocht Bredevoort aantreden met eindelijk Abraham in het midden. Randy Visser kreeg zijn 50e jaarring en werd daardoor de tweede vijftiger in Ut Dadde. Hij deed er nog van alles aan om niet aanwezig te hoeven zijn, maar werd door de rest van het team wel verwacht waardoor hij schoorvoetend toch maar op kwam draven.
Het was wederom schrapen met mensen maar gelukkig wouden Niek Bussink, Sjoerd Rensing en Mylan Walvoort vanuit het tweede en Sten Sheridan vanuit onder 19 aansluiten voor de wedstrijd tegen MEC 3.
Bart Stronks kwam opdagen met een vieze jas en bij navraag kwam iedereen erachter dat Bart een egelhuisje met zijn zoon had gemaakt. Na een technische uitleg over de totstandkoming van het egelhuisje was de rest van het team nog niet veel wijzer over de vieze jas van Bart maar wel over egelhuisjes. Jochem M. memoreerde het team er nog aan dat hij vorige week wel op doel had geschoten in tegenstelling tot vele anderen van het team. Luuk Schreurs dacht hier anders over want hij had de keeper ingeschoten (dat bleek overigens niet waar te zijn, red.).
Randy werd in ieder geval welkom geheten in de kleedkamer met een verjaardagsliedje, slingers en een ware Abraham. Deze werd tijdens de wedstrijd naast Randy in de dug-out gezet.
Luuk Schreurs had nog voor borrelnoten en pinda’s gezorgd en deze bij de frisse was gedaan. Het zal wel compensatie voor het gedrag van zijn moeder zijn geweest. Want Anja Schreurs kon het weer niet laten om alle sokken aan elkaar te knuppen. De wraak zal nog een keer komen. Daarnaast wist Luuk zijn eigen spelers te demotiveren met de tekst: laat de tegenstander maar voetballen, want wij kunnen het niet.
De wedstrijd werd met enige tegenzin begonnen want de heren van het derde ontwaarden bij de tegenstander toch aardig wat MEC-legends die het niveau van de kelderklasse lijken te ontstijgen. De warming-up was vervolgens een bevestiging van hetgeen gedacht werd, want de warming-up van MEC leek zowaar ergens op. Een vreemde gewaarwording voor het niveau. In de wedstrijd werd dit wel bevestigd maar Bredevoort hield goed stand. MEC drong wel aan maar kon de trekker niet overhalen. Bredevoort kon dat wel en kwam zowaar op voorsprong. Roel Woordes veroverde in het zestienmetergebied van de tegenstander de bal en kreeg alle tijd en ruimte om de bal in het net te werken. 1-0 voor Bredevoort. MEC was even van slag maar herpakte zich na een aantal minuten en wist nog voor rust twee doelpunten erin te prikken waardoor het 1-2 bij rust was.
Na de rust schakelde MEC een tandje bij en liep de ketting bij Bredevoort van de ketting. Zeven tegengoals verder ging Bredevoort 3 met een 1-9 het veld af.
Na de wedstrijd mocht Stephan Schaart de eikel uitreiken. Wobbe Smit kreeg een nominatie omdat hij zo moedig was om bij een filmpje op Facebook Stephan te taggen. Bart kreeg een nominatie omdat hij tijdens trainingen bij het tweede meedoet, maar dan een looptraining krijgt. Koen Nieuwenhuis werd genomineerd voor voordringen in de douche. Maar uiteindelijk was het toch Randy die de eikel kreeg. Als je op je eigen verjaardag zoveel moeite doet om niet te willen voetballen dan krijg je uiteraard de eikel.
Na de 3e helft bleek er overigens nog een eikelwaardige actie te zijn geweest. De spelers van het tweede hadden kennelijk de voetbaltas van het derde bij wasvrouw Liesbeth Piek gebracht. Hoe dit is afgelopen is bij het schrijven van dit stukje nog onbekend.
N.B. het woord verspreid zich. Sten neemt met onder 19 op wie daar mee gaat doen aan de Grachtenloop en Niek, Mylan en Sjoerd nemen dit door met het tweede.
